De GROTE appel

Eindelijk was het dan zover!
De avond voor vertrek naar New York waagde ik een poging om mijn trekkoffertje in te pakken. De gedachte dat ik eindelijk een keer lekker kon shoppen zweef door mijn hoofd en dit verkorte het pakkingproces tot slechts enkele minuten.
Om 5uur ’s ochtends stond ik buiten kou te kleunen en te wachten op de Colorado Mountain Express naar Denver. Een ideaal busje die voornamelijk door rijke basterds gebruikt wordt om van en naar het vliegveld getransporteerd te worden. Ik blij dat mijn collega 75% korting regelen op dit tripje. De eerste stop werd gemaakt bij een hotel in Vail, waar we maar liefst 35 minuten stonden te wachten. Een nette dame gewikkeld in een koevel kwam op hoge hakken aandraven en liet haar koffers bij de deur opening netjes staan. Dit tot irritatie van onze chauffeur, die echter ook een dame was. Dus met grote moeite werden de loodzware koffers in het busje getild. Kilo’s zwaarder draafden we op een gemakje naar Denver.
In Denver aangekomen schrok ik versuft wakker, tijd voor koffie! Ik hoefde niet lang te wachten voor vertrek en voor ik het wist zat ik naast een Fransman in het vliegtuig. Tijdens de bijna 4uur lang durende reis wist deze meneer geen woord uit te brengen, tot op het punt van landing: ‘Voilà!’ Op mijn beste Frans vroeg ik: ‘Aahh, tu parle France!?’ Ik werd verbaasd aangeken en zijn reactie was: ‘oui (punt).’ We waren gauw uitgepraat, wat niet vervelend was want ik wilde nu ondertussen zo snel mogelijk het vliegtuig uit.
Hardlopend liep ik over de gates op weg naar de uitgang. Wachtend op de roltrap werd ik aan alle kanten geflitst door camera’s; als een echte beroemdheid. Misschien een tikkeltje overdreven, maar er stond in ieder geval 1 iemand een foto te maken: Carolin!
Het was super leuk haar weer te zien en samen vertrokken we snel richting Manhattan. Aangekomen bij haar appartement, blijkt deze een naam te hebben: Jerome. Wat een toeval dat wij hier ook een super de luxe Hotel Jerome hebben in Aspen waar mijn baas ook de Director of Sales is. Kon ik in ieder geval later lekker opscheppen dat ik in Hotel Jerome overnacht heb.
Er was absoluut geen tijd voor niks doen en voor ik er erg in had liepen we over een straat met reuzen van gebouwen en haastende mensen. Timers Square, de plek waarvan Carolin mij vertelde dat ze tot rust kwam. Staande op de grote rode trap kan ik me hier enigszins in vinden. Je kijkt uit over alles en iedereen en het voelt alsof je net even in een andere aura staat dan de drukte onder je.
Nadat mijn buik begon te brommen namen we een taxi naar een Sushi restaurant. Sushi, wat een uitvinding! De naakte stukjes rauwe vis omgeven door een jasje van rijst, glijden als siroop omlaag. Dit gecombineerd met een perfect mals stukje teriyaki gemarineerde kip maakt de maaltijd voor herhaling vatbaar. Daarnaast zette we het ook nog eens op het zuipen en dronken we unlimited thee met een zeewier smaakje, ‘Lekker Zeg!!!’
Na de maaltijd brachten we een bezoekje aan The Standard, waar Carolin werkt en ik kreeg een uitgebreide rondleiding. Wat een TOP hotel, met van top to button glazen ramen. Van buiten kun je zelfs naar binnen kijken tenzij je er zelf voor kiest om je raam af te schermen. Nee, dit is niet te vergelijken met het lopen over de wallen. Er waren kamers met een geweldig mooi uitzicht. Ik zag het al helemaal voor me, liggend in de badkuip met een glaasje wijn uitkijkend naar de stad New York. De minibar is trouwens ook van alles voorzien, van drankjes, tot condooms. De veiligheid van de hotelgast is zeer zeker van belang hier. Vlakbij het hotel brachten we vervolgens een bezoek aan Bar 675. Deze ondergrondse gave plek lijkt op een oude wijnkelder en beschikt over verschillende vintage en unieke kleine ruimtes waar je kunt zitten. Ik hou van dit soort plekjes! Samen genoten we van een heerlijke cocktail met een honingsmaak.
De dag erop stond een druk programma voor ons klaar met als doel: SHOPPEN! Wat heerlijk om eens lekker los te gaan en wat zijn de prijzen laag vergeleken met thuis. We hebben het zowaar voor elkaar gekregen om uren en uren in pashokjes door te brengen. We waren beide zo druk in de weer dat we elkaar telefonisch hebben opgespoord. Bepakt en bezakt hadden we de buit binnen en weet ik nog goed dat ik uitgeput op het bed neerplofte. De dag was nog niet om, want we hadden kaartjes voor de film Avatar (3D). Daar hadden we beide super veel zin in, maar eerst tijd voor SUSHI! In een soort McDonald’s waar ze Sushi verkochten hebben we weer lekker van deze goddelijke rolletjes gesmuld. Avatar, here we come! Allemachtig, wat een geweldige film en het 3D effect werpt zijn vruchten af. Deze film heeft het allemaal: spanning, romantiek, verhaal, humor en belevenis!
Dag 3 alweer, Carolin haar laatste vrije dag en samen met onze New York Pass gingen we een lekker toeristisch dagje tegemoet. We startten af met een Starbucks kopje koffie en een panini broodje en ‘we were good to go.’ De eerste attractie was Madame Tussauds. Het was hilarisch om hier rond te lopen maar we kwamen uiteindelijk tot de conclusie dat deze beelden een nodige veroudering moesten ondergaan;-)
Het sexmuseum konden we niet onopgemerkt voorbij lopen dus werd hier ook een bezoek aan gebracht. De meest vreemde sexmachines werden uitgebeeld. Helaas waren deze niet in het winkeltje verkrijgbaar. Christine Le Duc is interessanter. Ik ben nu wel heel nieuwsgierig naar het sexmuseum van Amsterdam.
Skyride was ons volgende bezoek. Door middel van een grappige film werden alle highlights van New York uitgelicht. Het vibrerend karretje waar we inzaten maakte deze show helemaal af!
Daarna was Top of The Rocks aan de beurt, een super hoog gebouw en een super gaaf uitzicht! Je kunt Central Park helemaal zien liggen en het ziet er magnifiek uit! Hoe ik ook probeer om mooie foto’s te maken, het lukt me gewoon echt niet om het werkelijk uitzicht te vertalen op een foto. Staande aan de top van New York met de wind door je haren is stiekem toch wel een gaaf gevoel. Tot slot wilden we beide graag naar BODIES, the exhibition. Dit was super om te zien! Hier hebben we een lange tijd doorgebracht. Ik kan mij goed herinneren dat ze ook in Nederland waren en ik toen spijt had nooit geweest te zijn. Dit was gaaf! De dag was echter nog niet om en werd supergaaf afgesloten met de Broadwayshow Chicago! Nou ja, afgesloten, afgesloten, de avond werd pas echt afgesloten met mijn allereerste Amerikaanse McDonald’s Quarter Pounter Burger! ‘Lekker Zeg!’
Carolin moest de volgende ochtend echt te vroeg opstaan en toen mijn ogen opengleden moest ik even nadenken waar ze was... werken, bah! Rustig aan werd ik wakker en maakte ik me klaar voor een van de grootste toeristische attracties in New York, het Vrijheidsbeeld... Aangekomen zag ik de boot al staan en haastend haalde ik mijn kaartje op en stond ik in de rij. Een voor een stapte de passagiers op de boot. Bijna was het mijn beurt en... helaas, vol! Balend moest ik toen 45 minuten mijn tijd in een rij verdoen. Ik zeg shit happens, dus de Nintendo DS kwam goed van pas.
Het Vrijheidsbeeld, ja hij stond erg nog. Ik vond haar wel een tikkeltje kleiner dat gedacht, maar nog steeds groot. Ik had geen behoefte om de inhoud van haar hoofd te bekijken en besloot de volgende boot naar Ellis Island te nemen. Dit was erg interessant en daar ben ik een tijdje blijven hangen. Uiteindelijk nam ik de boot weer terug en besefte ik me dat de tijd vloog!
Haastend nam ik de metro naar Rockefeller Center om het Observation Deck uit te checken. En weer, eenmaal aan de top was het uitzicht magnifiek! De tijd vloog en ik waagde een poging om Carolin op te halen bij haar werk, maar ik stapte een halte te vroeg uit en heb toen mijn benen en voeten flink aan het werk gezet. Kilometers later was ik eindelijk bij de goede halte en Carolin liep me al tegemoet. New York, de ideale plek om heerlijk te verdwalen... Samen gingen we op pad naar Chinatown en Little Italy. Dit was ontzettend leuk om te zien, beide towns grenzen elkaar. We kozen voor de Italiaan die avond, dit keer geen rijst, en genoten van pasta die mama! Als afsluiting smikkelden we een home made cheesecake achterover, jammie. Na een lange dag, besloten we toch nog een drankje te doen. Verborgen in een achtersteegje ergens in Chinatown liepen we daar vriendelijk rond, klaar om overvallen te worden door rovers en verkrachters. Tellen later stond ik binnen in een donker, geheim, sexy cocktail bar, genaamd Apothéke. De naam zegt het al, de vreemdste cocktails werden hier bereid. Mijn cocktail bevatte komkommer en de smaak was heerlijk fris! Carolin maakte de verkeerde keus en verbrande bijna haar mond aan een hete ananas cocktail. Gelukkig werd deze snel vervangen door een zoete lichi cocktail. Ik zal Apothéke nooit vergeten...
De volgende ochtend begon te moeheid toe te slaan, maar verzamelde ik alle moed om er een mooie dag van te maken. Allereerst bracht ik een bezoekje aan the Museum of National History. Dit was een huge museum en erg interessant, maar waar je zeker een dag voor moet uitrekken. Na 2uur vond ik het tijd om meer van New York te zien. Ik wilde heel graag de Brooklyn Bridge overlopen, en dus zei ik tegen mezelf: gewoon doen! Wat een heerlijke belevenis, het zonnetje scheen en het uitzicht was prachtig. Voetgangers rechts, fietsers links was het idee, maar al die toeristen konden het niet laten om kris kras over de brug te paraderen, waarbij om zich heen kijken volledig vergeten wordt. Aangekomen in Brooklyn nam ik de metro terug naar het centrum. Ik besloot om deel te nemen aan de NBC studio tour en dit was een goede keus. Hier wordt het nieuws gefilmd en verschillende tv shows. Op onze tour waren ze een comedy serie aan het opnemen, waar heerlijke Amerikaanse humor uitgebeeld werd; hilarisch..... nou ja… soms dan…. Mijn laatste attractie was een bezoek aan MOMA (Museum of Modern Art) en jeetje dat is SUPER gaaf!!! Erg jammer dat ik niet langer dan een uur had om in dit museum rond te dwalen....
Deze laatste avond moest goed afgesloten worden en dus maakten we ons klaar om helemaal los te gaan. Voorafgaand was het natuurlijk eerst tijd voor Sushi en een bijzonder gefrituurde ijsbol!
Vervolgens vertrokken we opgedoft per metro (of course) en ons plan was een club te bezoeken genaamd Kiss & Fly. Daar stonden we dan, wachtend in een rij van bloedmooie mensen. Een gozer achter ons, gekleed in een spijkerbroek en oude schoenen, kreeg de vriendelijke mededeling dat hij in deze omstandigheden het wel kon vergeten. Dus met andere woorden, hij kwam er niet in. Toen werden we lastig gevallen door een klein gozertje die zich naar mijn idee bij ons wilde voegen om zelf te profiteren van toegang tot de club. Poging mislukt, want wij stonden even later binnen zonder hem. De club was kleiner dat gedacht, maar schitterend mooi. Ze waren wel erg strikt bij de deur. Dit was nadelig voor ons want er was meer vrouwelijk schoon binnen dan mannelijk. Onder dat vrouwelijke schoon ontmoette we 4 Nederlandse dames, die ook van het nachtleven in New York wilden proeven. Een van hen irriteerde zich blijkbaar aan andere meiden die uitbundig voor gereserveerde tafels aan het dansen waren. Je kunt namelijk met een groep een tafel reserveren waar je dan kunt genieten van verschillende flessen drank. Meiden proberen zich dan aan te sluiten bij zo’n tafel door lekker erop los te flirten om zo te profiteren van een kosteloze en genotvolle avond. Uit het niets werd ik aangesproken door een jonge gozer uit Londen en 3 tellen later werd een nieuw drankje in mijn handen gedrukt. Voor we het wisten stonden Carolin en ik aan zo’n tafel en werden we vaag aangekeken door de andere Nederlandse dames. Ik kreeg zwaar het vermoeden dat ze waarschijnlijk dachten dat wij hierop uit waren. Of we dat nou wel of niet waren, het was een feit en ik had een schitterende avond. Omgeven door mannen die je allemaal hun volste aandacht proberen te geven. Je ziet ze gewoon jagen op het vrouwelijk schoon en ieder probeert zijn territorium te beschermen na een vangst. Bij mij had dit in ieder geval weinig effect en ik gaf geen sjoege. Laten we eerlijk wezen, een jonge gozer aan Engeland... je zou zeggen, niks mis mee... maar zodra hij zijn mond open doet en daar een hoogdravend Engels talig accent uit komt rollen ben je e na 5 minuten echt klaar mee! Het deed me vooral denken aan de momenten waar ik samen met mijn moeder op de bank naar Mrs. Bouquet zit te kijken. Dat wil je toch ook niet als je in een club in New York staat!?
Ik kan me nog herinneren in slaap te zijn gevallen in de metro, maar ik had wel een ‘nu uitstappen’ ingeving toen we bij de juiste halte stil stonden. Voor ik het wist lag ik heerlijk te slapen. Carolintje, de ‘die hard’ onder ons, moest de volgende ochtend weer vroeg fris en fruitig aan het werk; respect! Ik heb me nog een aantal keer om weten te draaien in bed... Dit was de laatste dag en dit keer duurde het iets langer om mijn koffertje in te pakken. Dat ding woog ineens een stuk zwaarder! Ik besloot om met al mijn spullen een laatste bezoek te brengen aan Chelsey market, een van mijn favorite plekjes in New York. Daar was een geweldig gave outlet van merkkleding. Ik heb me dus voor de laatste keer uit kunnen leven en rekende uiteindelijk een nieuwe spijkerbroek en een topje af. Een home made broodje en soepje verder was ik op weg om afscheid te nemen van Carolin. Thanks girl, het was een TOP week!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
De terugreis liep voorspoedig, maar jeetje wat een reistijd! Ik besef me nu pas dat Europa maar een lullig continetje is, want deze vlucht duurde al zowat 4uur (plus nog 3uur met het busje naar huis)..... Mijn fysieke toestand kon in 1 woord uitgedrukt worden: BRAK!
Stiekem was ik wel weer blij om in mijn eigen bedje wakker. Uit mijn raam kijkend zie ik de sneeuwvlokjes buiten naar beneden komen...